این روزها چهارمین نمایشگاه “فروش آثار چند نسل از هنرمندان معاصر” در گالری لاله با همکاری نقاشان و تصویرگران برپا شده است. هرچند فروش آثار کوچک و ارزانقیمت، سنتی بود که با نمایشگاههای تابلوهای کوچک گالری آریا در بین گالریها باب شد اما این شیوه باعث شد همگان به این موضوع توجه کنند که ارزش یک اثر هنری به اندازه و ابعاد آن نیست و البته هر علاقهمندی با هر میزان توان اقتصادی حق دارد اثر هنری خریداری کند.
چنین نمایشگاههایی گرچه در محتوای آثار یا انتخاب نوع هنرمندان ممکن است با هم متفاوت باشند، اما در چند نکته با هم اشتراک دارند که شاید نخستین و مهمترین آنها جذب مخاطب عام هنرهای تجسمی به خرید آثار هنری باشد. این موضوع از دو نظر اهمیت دارد نخست آنکه مخاطبی که تاکنون سراغ خرید اثری هنری نرفته است و یا توانایی خرید آثاری با میلیونها تومان قیمت را نداشته است میتواند با رقمی کمتر از یک میلیون تومان صاحب یک تابلوی نقاشی شود. نکته دوم شاید جلب توجهتر باشد، چنین اتفاقی موجب میشود نوک پیکان ماهیت خریداران آثار هنری از کلکسیونرها و مشتریهای همیشگی آثار هنری به سمت مردم عادی بچرخد. چرخشی که برای هنرمند قطعا صرفه اقتصادی کمتری دارد اما او را با مخاطب واقعیتری مواجه میکند. مخاطبی که لزوما به دنبال سرمایهگذاری مالی روی آثار هنری نیست یا به قصد تکمیل کردن مجموعه عریض و طویلش یک اثر هنری را خریداری نکرده است.
به شهادت مدیر گالری لاله مجموعهداران راهی به خرید از فروشهای سالانه این گالری ندارند. اینجا مردم عادی به تماشای تابلوهای پرتعداد میآیند و بر حسب علاقه آثاری را خریداری میکنند تا دیوار خانهشان را با تابلوی کوچکی از یک هنرمند آشنا یا ناآشنا زینت دهند.
کوچکی این آثار نیز خود جای تامل دارد، پر واضح است که هر چه ابعاد یک تابلوی نقاشی بزرگتر باشد قیمت آن نیز بیشتر است و با کم شدن هر سانتیمتر قیمت اثر هنری نیز کمتر خواهد شد البته هیچکس در هیچ کجای جهان تابلوی نقاشی را متری نمیفروشد با این حال آثار کوچکتر همیشه قیمت کمتری دارند و جمع شدن آنها در گالریها برای فروشهای سالانه به دلیل همین قیمت پایینتر است. به هر حال افرادی که توانی خرید آثار گرانقیمت را ندارند در خانههای کوچکی نیز زندگی میکنند و آثار کوچک را راحتتر روی دیوار چنین خانههایی جای میدهند.
اینها همه دلایلی است که یک گالری مانند گالری لاله را وامیدارد در چهار دوره متوالی نمایشگاهی از آثار هنری کوچک را برپا و هر سال تعداد هنرمندان و آثار را از سال قبل بیشتر کند.
نخستین دوره از فروش آثار چند نسل از هنرمندان معاصر در نگارخانه لاله در بهمن و اسفند ماه سال ۹۱ برگزار شد، نمایشگاهی که در آن ۹۰ هنرمند پیشکسوت و نسل جوان، بیش از ۲۵۰ تابلوی هنری را با قیمتهایی از ۲۰۰ تا ۵۰۰ هزار تومان در معرض نمایش و فروش قرار دادند.
استقبال هنردوستان از این نمایشگاه موجب شد که سال ۹۲ شاهد برپایی دو دوره از این نمایشگاهها در گالری لاله باشد. مهرماه سال ۹۲ دومین دوره از این نمایشگاه با نمایش ۲۲۳ اثر از یکصد و دوازده هنرمند برگزار شد. نمایشگاهی که در ساعات نخستین آن ۳۶ اثر به فروش رسید تا برگزار کنندگان را از استقبال مردم به این شکل از برگزاری نمایشگاه مطمئن سازد و به علاوه آنان را وادارد دوره سوم فروش آثار هنرمندان را در بهمنماه همان سال برگزار کند.
موفقیت در دوره قبلی نگارخانه لاله را وادار کرد که در دوره سوم با ۱۵۰ اثر نقاشی، طراحی، فتوآرت و چاپ دستی از ۹۰ هنرمند، فروش تابلوهای کوچک، کار خود را آغاز کند. آنچه در همه دورههای فروش در گالری لاله مد نظر برگزار کننده قرار داشته همجواری آثار هنرمندان جوان و پیشکسوت است زیرا آنان همواره بر این موضوع که قصد دارند بازاری یکسان و مشترک برای آثار هنرمندان پیشکسوت و جوان فراهم کنند تاید کردهاند. در دوره سوم این موضوع همچون دیگر دورهها مورد توجه قرار داشت و همه آثار در کنار هم و با قیمتهایی میان یکصد تا ششصد هزار تومان به فروش گذاشته شد. افتتاحیه این دوره با فروش ۸۶ اثر در همان ابتدای کار یک فروش موفقیت آمیز را نوید میداد.
با آنکه در دوره سوم نوید داده شده بود که فروش آثار چند نسل از هنرمندان معاصر در گالری لاله هر ۶ ماه یک بار اتفاق خواهد افتاد، اما این وعده عملی نشد و چهارمین دوره از نمایشگاه فروش آثار هنرمندان در گالری لاله ۲۴ بهمن ماه کار خود را در گالری لاله آغاز کرد و البته تا روزهای پایانی اسفند ماه برگزاری آن ادامه دارد. هرچند این دوره نسبت به دوره قبلی با فاصله یک ساله برگزار شده است اما استقبال از این نمایشگاه که در آن ۳۰۰ اثر از ۱۰۹ هنرمند با قیمتهایی از ۲۰۰ تا ۷۰۰ هزارتومان، روی دیوار رفته است چندان بد نبوده است و تا زمان نگارش این گزارش نزدیک ۸۰ اثر آن فروخته شده است.
در این نمایشگاه آثار همچون دورههای قبل تمام دیوارهای گالری نه چندان بزرگ لاله را پر کردهاند. آثار هنرمندان پیشکسوت نزدیک به هم روی دیوار نصب شده و بخش بیشتر نمایشگاه به آثار هنرمندان جوانی اختصاص دارد که همان هنرمندان پیشکسوت آنها را برای حضور در این نمایشگاه انتخاب کردهاند.
تنوع آثار، تکنیکها، فضاها و دیدگاهها در چنین نمایشگاهی قطعا کم نیست و اگر کسی برای خریدن یک اثر هنری تصمیم خود را گرفته باشد حتما تابلویی با خود به خانه خواهد برد. با این حال ترکیب نسبتا ثابت هنرمندان نامدار و شکل برگزاری همانند این چهاره دوره معلوم نیست تا کجا میتواند مخاطب علاقهمند را به دنبال خود بکشد.
منبع خبر : هنر آنلاین
