محمدرضا احمدزاده هنرمند نقاش که 6 اثر در این نمایشگاه در معرض دید علاقمندان قرار میدهد در گفتگو با خبرنگار هنرآنلاین گفت: دریک دوره کاری دو ساله که از سال 88 شروع شد و تا سال 90 ادامه یافت به سمت کار به سبک رئالیسم نو، کشیده شدم و در همان دوره آنچه را که میخواستم از این سبک دریافت کردم. در همان زمان “تابلوی نیایش در هوای گرگ و میش” در جشنواره ششم هنرهای تجسمی فجر پذیرفته شد و از این سبک استقبال کردند.
وی ادامه داد: چند اثر در این زمینه خلق کردم، که با دنیای معاصر و جریان امروز هنر در حوزه اروپا در ارتباط است و پس از آن سعی کردم این هماهنگی را در آثارم بیشتر کنم. در نهایت کارها را ساده کردم و وارد حوزهای شدم که جریان انتزاعی و کوبیسم را به همراه داشت.
این هنرمند نقاش درباره تکنیک آثارش و عنوانی که برای نمایشگاه انتخاب کرده است، بیان کرد: در این نمایشگاه 6 تابلو در ابعاد بزرگ با تکنیک رنگ روغن به نمایش درخواهد آمد. عنوان “فراز و فرود” را هم به این دلیل انتخاب کردم که به زندگی خود من مربوط است و بخشهایی از زندگی و حالات روحیام را در این آثار میتوان دید. از آنجایی که هنرمند اغلب جاهطلب است یک جاهایی در زندگی بلند پروازانه کار کردم و فرازها را نشان دادم. در بخشی دیگر نیز فرودهایی در آثارم دیده میشود و از نمادهایی برای نشان دادن این فرود استفاده کردم، مانند استفاده از فانوس؛ چرا که به نظرم یک جور کوچک شدن فرم صنعتی یا اجتماعی زندگی من را در بر داشت. آنچه که در آثارم دیده میشود نشات گرفته از حالات روحی خودم در برهههای مختلف زمانی است.
احمدزاده درباره سبک آثارش گفت: مخاطب در این آثار با سبکی رئالیستی روبهروست که از سویی وفادار به رئال هم نیست. در واقع مخاطب با نور، سایه، تقسیمبندیهای ارگانیک بصری میان تمهایی که ساده شدهاند و فیگورهایی که رفتهاند به سمت تک رنگی و رنگهایی که بیشتر جنبه نمایشی دارند تا رئالیستی و طبیعت گرا روبه روست.
وی دلیل انتخاب این سبک را نیز اینطور بیان کرد: مخاطب وقتی آثار را میبیند، همیشه با یک علامت سوالی در آخر مواجه میشود که این آثار چرا به این شکل خلق شدهاند و من فکر میکنم این نقطه مثبت نمایشگاه من است. دلیل آن نیز این است که از حالت پیام دادن و کنشهای دستوری خارج میشود و معلق بودن و تردید را در آثار میبینید. در واقع من میخواهم مخاطب من با این تردید روبه رو شود، چرا که این تردید، یک تردید فلسفی است که به مخاطب متبادر میشود. مثلا در اثر “مالیخولیای جنگ” شما با یک دختر بچه که دچار مالیخولیا از ترس جنگ شده، رو به رو هستید؛ در حالیکه خانواده او اینگونه نیست و شما به عنوان مخاطب با این چرایی روبه رو میشوید که چرا باید این ترس و این مالیخولیا وجود داشته باشد. یا اثر” کودک درون” نشان دهنده یک تردید در بزرگسالی و کودکی است. این که وقتی بزرگ میشویم چه اتفاقی رخ میدهد و این قرارگرفتن در وانفسای جوانی برایم اهمیت دارد.
این هنرمند با اشاره به این که تم کارهایش اجتماعی است گفت: تم کارهایم اجتماعی با چاشنی فلسفی است. من کار میکنم تا مردم بتوانند آثارم را درک کنند و در خدمت مردم هستم. چرا که باید با آنها صحبت کنم پس باید مخاطب اثرم را ببیند و درک کند حال از هرطبقهای که باشد در واقع اثر من باید بتواند با مخاطب ارتباط برقرار کند و این اتفاق باید رخ دهد.
وی در پایان با اشاره به فعالیتهای اخیر خود اظهار کرد: این روزها دوره و سبک جدیدی را شروع کردم و بیشتر اسطورهای کار میکنم با بیان فیگوراتیو و رئال، البته انتزاعگرا و ذهنی؛ این آثار نیز با تکنیک ترکیب مواد کار میشوند. این دوره کاری نسبتا من را بیشتر راضی کرده است، هر چند که هنر اقیانوسی است که طول ندارد.
گفتنی است، این نمایشگاه 5 تیر در گالری افرند افتتاح و تا 12 تیرماه نیز ادامه دارد.
منبع خبر : هنرآنلاین