عصر جمعه ٢٣ آبان به راستى روز بزرگ هنرهاى تجسمى بود؛ وقتى پشت در یك گالرى براى تماشاى نمایشگاه نقاشى صفى طویل كشیده مى‌شود و گالرى‌گردى به رسمى در پایتخت تبدیل شده كه خودش سبب ترافیك عصرگاهى مى‌شود، باید تحول در میزان نفوذ این هنر در متن جامعه را باور كرد: در زیر نگاهى گذرا به افتتاحیه … نمایشگاه تقدیم حضورتان مى شود
سرویس تجسمی هنرآنلاین: عصر جمعه ٢٣ آبان به راستى روز بزرگ هنرهاى تجسمى بود؛ وقتى پشت در یك گالرى براى تماشاى نمایشگاه نقاشى صفى طویل كشیده مى‌شود و گالرى‌گردى به رسمى در پایتخت تبدیل شده كه خودش سبب ترافیك عصرگاهى مى‌شود، باید تحول در میزان نفوذ این هنر در متن جامعه را باور كرد: در زیر نگاهى گذرا به افتتاحیه 5 نمایشگاه تقدیم حضورتان مى‌شود.
مرور نیم قرن هنر آغداشلو
“خاطرات انهدام” نمایشگاه آیدین آغداشلو بعد از 41 سال است که عصر جمعه در گالرى اثر افتتاح شد. این هنرمند که هیچ‌گاه اعتقاد به برپایی نمایشگاه انفرادی نداشته این روزها با خلق آثار جدید از مجموعه‌های گذشته‌اش نگاهی اجمالی از هنر نیم قرن اخیرش را در مقابل علاقمندان به هنر قرار داده است.
در این نمایشگاه ١١ نقاشى و یک مجسمه از آیدین آغداشلو ارائه شده است که نمونه‌هایى شاخص از مهم‌ترین دوره هاى کارى او را در بر مى‌گیرد؛ نمایشگاه “خاطرات انهدام” هم به نوعى مرورى بر آثار یک عمر استاد نقاش است و هم از گفتمان اندیشه‌پردازى مى‌گوید که او در نیم قرن گذشته بر آن تاکید کرده است.
بیشترین سهم این نمایشگاه به معروف‌ترین مجموعه آغداشلو، خاطرات انهدام، اختصاص دارد، آن سان که از میان ١١ نقاشى ١٠ اثر از همین مجموعه است؛ البته روایت‌هاى نقاش از این خاطرات، تنوع تصویرى و ساحت‌هاى معنایى وسیعى دارد و از “زمستان” گرفته تا مینیاتورهاى مچاله، چهره‌هاى دفرمه، عشاق دست نیافتنى حتى نقاشى نابى از “مادر” را در برمى‌گیرد؛ علاوه بر این، اثر معما از مجموعه “سال‌هاى آتش و برف” نیز به نماش درآمده است.
هشت اثر این نمایشگاه در دو سال اخیر خلق شده‌اند و براى نخستین بار به تماشا درمى‌آیند؛ قدیمى‌ترین تابلوى حاضر، اثر “عشاق” است که در سال ۵٩ آفریده شده است؛ تابلوى نوستالژیک دیگر، نقاشى معروف “تک چهره مادر نقاش” است که نقاش در سال ۶٠ با تکنیک گواش و مداد رنگى روى مقوا از مادرش به ثبت رسانده است.
شاعرانه‌های پرویز تناولی
مجسمه‌های “شاعر” پرویز تناولی در حال روز گذشته در شعبه سوم گالری اعتماد به نمایش درآمد که این هنرمند در دهه هفتم زندگی خود همچنان آثاری را خلق می‌کند که در نوع خود بی‌نظیر است. تنواولی در این آثار هم سنت را در آثارش به کار برده و هم مدرنیته را در مجسمه‌هایش به کار بسته است. ترکیب زیبایی که همواره دلنشین بوده و هست. نوعی هم‌زیستی مسالمت آمیز بین سنت و مدرنیته!
در این نمایشگاه مجسمه‌های تناولی در ابعاد و سبک‌های مختلف در معرض دید علاقه‌مندان قرار گرفته و مجسمه‌های “هیچ” و “فرهاد” هم مثل همیشه مهمان ثابت این نمایشگاه نیز هستند.
اما برپایی این نمایشگاه بیشتر بخاطر چاپ کتاب مجسمه‌های “شاعر” پرویز تناولی است. او در توضیح مجموعه “شاعر” آورده بود: در سال۱۳۳۷ برای اولین بار مجسمه‌ای به یاد فرهاد کوهکن ساختم. این مجسمه، فرهاد را پس از افتادن از کوه نشان می‌داد. در آن سال‌ها من در آکادمی میلان درس می‌خواندم و شاگرد مارینو مارینی بودم و کار‌هایم هنوز از تاثیر استادم به در نیامده بود و مجسمه‌هایم به سیاق مارینی خشک، منجمد و فارغ از ابزار دست و صورت بود. مجسمه‌سازی قدرتمند ایتالیا و تاریخ پیوسته آن دلیل اصلی تلاشم برای پیداکردن یک راه حل بود. هرچند مجسمه‌سازی ایتالیا را دوست داشتم اما خود را وارث آن نمی‌دیدم و به دنبال سرنخی برای سبکی که متصل به فرهنگ ایران باشد، بودم. تا قبل از سال۱۳۴۰ و سفر به آمریکا هرچه می‌ساختم و می‌کوشیدم به یاد فرهاد بود و عنوان آنها با نام او تنیده بود اما در آمریکا و اقامت چندساله در میناپولس واژه “شاعر” را جایگزین فرهاد کردم، زیرا در آمریکا کسی فرهاد را نمی‌شناخت، افزون بر آن کارهای آن دوران من (۱۳۴۳- ۱۳۴۰) با شعر و عاشقی همخوانی داشت.
پانوراماهای طبیعت و محیط شهری
سال ها پیش در روزگاری که دسترسی به فضای مجازی همچون امروز فراگیر نبود برای علاقمندان به عکاسی طبیعت، نام خانواده کسراییان افسانه‌ای بود که لابلای کتاب‌هایی که انتشارات یساوولی آن روزها منشر می‌کرد، می‌شد برش‌هایی از پهنه زیبای ایران زمین را از دریچه دوربین‌شان دید و لذت برد تا حدی که بعضی نصرالله و مرحوم قدرت‌الله کسراییان را تنها به عنوان عکاس طبیعت می‌شناختند و کمتر کسی از پیشینه نصرالله به عنوان عکاس مستند اجتماعی خبر داشت.
عکاسانی که شاعرانه اما بدون غلو در عکس و تنها به عشق بیان زوایای ندیده ایران دست به دوربین بردند. نمایشگاه نصرااله کسرائیان در گالری ماه مهر بخش دیگری از توانایی این هنرمند در استفاده از تکنیک عکاسی پانوراما است که بخشی از آنها همچنان در دل طبیعت عکاسی شده و مابقی تصاویر شهری زیبایی هستند از ترنم رنگ در قاب عکاسی، این نمایشگاه تا 3 آذر ماه میزبان علاقمندان به عکاسی خواهد بود.
انسان در اندازه واقعى
سلمان خوشرو در گالرى طراحان آزاد انسان‌هایى در اندازه واقعى به تماشا گذاشته است؛ “پروتگونیست” عنوان این نمایشگاه است كه دومین نمایش انفرادى نقاشى‌هاى سلمان خوشرو محسوب مى‌شود و در آن ١٢ تابلو از انسان‌هاى معمولى ارایه مى‌شود كه نگاهى هویت‌شناسانه را دنبال مى‌كند. سال گذشته آثار فیگورهاى خوشرو در همین گالرى با تكنیك كاردك و رنگ‌هاى غلیظ و بافت‌دار روى بوم منعكس بودند اما او این بار فیگورهایش را به صورت رئال و در ابعاد واقعى به تصویر كشیده است تا انسان امروزى را از زاویه‌اى دیكر روایت كند.
گویا این نقاش جوان در نمایشگاه قبل، ابعاد چهره را بزرگ نقش مى‌بست و بر رفتار نقاشانه روی سطح بوم تاكید داشت، اما در این نمایشگاه فیگور ایستاده را با پرداخت ظریف‌تری ارائه داده و بیشتر درگیر درون بوم است.
طراحى با قیر
عصر جمعه در كنار ٢٠ افتتاحیه نمایشگاه مختلف از بزرگان هنر گرفته تا جوانان، یك گالرى تازه تاسیس هم اعلام موجودیت كرد كه بر فضاى پرشور جامعه تجسمى تاكید موكد كند. گالری “اُ” در روز گشایش خود میزبان طراحى‌هاى بیان‌گراى امید مشكسار بود؛ ضربه قلم‌هاى قدرتمند و نگاه‌هاى كنجكاوانه نقاش كه معمولا زوایاى كمتر دیده شده را پیش روى مخاطب قرار مى‌دهد از نكات مهم آثار او بود؛ طراحى‌هاى او در ابعاد بزرگ كه عامدانه با تخریب‌هاى تصویرى از سوى هنرمند مواجه است مخاطبان را در هر سه طبقه ” اُ” میخكوب مى‌كرد.
منبع خبر:هنر آنلاین
