تندیس
در زمان طراحی تندیس باید به دو عنصر جرم و فضا تاکید نمود. این دو عنصر نمی توانند و نباید از هم جدا شوند. فضا از سه طریق در ساخت تندیس وارد می شود: ممکن است قسمت های حجمی تندیس در فضا گسترش یابند یا حرکت کنند. در حالتی دیگر ممکن است حجم یک فضا یا فضاهایی را محصور کند و در نتیجه حفره هایی ایجاد کند و در حالت سوم حفره ها با هم ارتباط برقرار می کنند. اجزای مادی این هنر یا گسترش می یابند یا در فضای مختلف حرکت می کنند. علاوه بر این دو عنصر، عناصر فرعی مانند نور، سایه و رنگ نیز در ساخت این اثر هنری نقش دارند.
اهمیت فرم و سطوح در طراحی
سوراخ و حفره در تندیس گاهی به نام حجم منفی شناخته می شوند ولی در زمان طراحی از اهمیت یکسانی برخوردارند.
سطوح بیرونی تندیس، بخشی است که توسط ناظر دیده می شود و توده داخلی آن بر اساس سطح بیرونی حدس زده می شود. استفاده از سطوح محدب به معنی فشار نیروی داخلی و پر بودن است. این روش بیشتر در هند کاربرد دارد. سطح مقعر نیز نشان از نیروهای خارجی است و اغلب فروپاشی و فرسایش را بیان می کند. سطح صاف نیز به معنی ثبات و استقامت است و نشان می دهد که در برابر نیروهای داخلی و خارجی مقاومت می کند. می توان با استفاده از دو منحنی مقعر و محدب، پذیرش و سازگاری با نیروها را نشان داد.
عناصر طراحی تندیس
عناصر طراحی تندیسبسته به نوع هدف و سلیقه هنرمند و یا پیام مورد نظر، مقیاس فضا و حجم نسبت به هم متفاوت است. برای مثال در کارهای برانکوسی، جرم بیشتر از فضا تعریف می شود، اما در کارهای پونسر جرم به حداقل می رسد و تنها از ورق شفاف یا فلزی استفاده می شود.
از آنجا که تندیس یک هنر سه بعدی است، دیدن تنها یک زاویه از آن کافی نیست و برای درک بهتر باید تمام قسمت های آن را دید. به همین دلیل، گاهی به اشتباه تصور می شود که هدف طراحی تندیس تنها رضایت بصری است. این موضوع تفاوت اصلی این هنر را نسبت به هنرهای تصویری که فقط به دنبال بیان یک دیدگاه هستند نشان می دهد.
یک نقاش در کار خود جلوه نوری خلق می کند. اما تندیس ساز باید از نور طبیعی و انتشار آن در کار خود استفاده کند. این توزیع نور به شدت و جهت نور بستگی دارد، با این حال اگر هنرمند در کار خود حرفه ای باشد می تواند کار خود را با نور مورد نظر تطبیق دهد. تندیس سازان دوران گوتیک از نور و سایه به عنوان یک عنصر اصلی در کار خود استفاده می کردند تا تاریکی مبهم و فرم های شکسته را به نمایش گذارند. تندیس سازان کشورهایی مانند یونان، هند و ایتالیا نیز از نور برای روشن کردن کار خود استفاده می کردند.
رنگ در طراحی تندیس می تواند طبیعی یا کاربردی باشد. در گذشته از مواد طبیعی و رنگ های طبیعی آنها برای افزایش زیبایی و پیام مورد نظر استفاده می شد. آنها به«حقیقت مواد» اعتقاد داشتند. البته در عصر حاضر استفاده از رنگ روشن بیشتر تاکید می شود.
اصول طراحی تندیس
اصول طراحی تندیساصول طراحی بسته به هر دوره و هر فرهنگ متفاوت است و نمی توان مجموعه استانداردی برای تعریف این اصول ارائه نمود.
البته در زمان طراحی یک اصول کلی وجود دارد، برای مثال هنرمند با توجه به رویکرد خود بین عواملی مانند مقیاس، جهت گیری و تناسب تعادل برقرار می کند.
یک تناسب نیز بین ابعاد خطی، حجم و توده وجود دارد که در تندیس سازی با هم هم خوانی دارند و به بیان مفهوم و زیبایی آن کمک می کنند. البته تناسب برای هر هنرمند معنی متفاوتی دارد، برای مثال برخی از هنرمندان از تناسب های ریاضی کمک می گیرند در حالی که برخی دیگر بر اساس ابعاد انسانی تناسب را در نظر می گیرند. برخی دیگر نیز بر اساس اهمیت ذهنی هر عضو بدن تناسب را تعیین می کنند، به این معنی که در این تندیس بیشتر چه بخشی درگیر می شود و بر اساس آن بخش تناسبات شکل می گیرند.
شرکت نوین تندیس به کمک طراحان و متخصصان برجسته خود، برای توصیف و جهت گیری مورد نظر مشتریان از اصول و طراحی استاندارد جهت تولید تندیس استفاده می کند.
