تندیس و لوح تقدیر برای روز آتش نشان

جناب آقای / سرکار خانم ……..

شعله های سرکش آتش را خاموش می کنید. هر روز و هر شب با حوادث دست و پنجه نرم می کنید تا خانواده یک شب را بدون خانه سپری نکند.
پیشانی تو را می بوسم، خط سرنوشت بسیاری از مردم به پیشانی تو گره خورده است.
سرنوشت های سوخته را تا بهار با ابرهای عشق پیوند خواهی داد و هرجا قدم بگذاری امید جوانه می زند.
می توان عشق و امید را از زیر تلی از خاکستر بیرون کشید و آسمان آبی را از پنجره های دودی نشان داد.
دست تو نشانه ی آخرین ثانیه ی ناامیدی است و لبخندت آغاز زندگی و آغازی نو.

سرور بزرگوار جناب آقای / سرکار خانم …….

شعله های زرد و قرمز شما را به یاد چه چیزی می اندازد؟ شعله ای که گاهی آنقدر درنده بود که همه چیز را در خود می‌کشید. اگرچه این شعله ها زیبایی خاص خود را دارند، اما گاهی اوقات تصادفات به دلیل بی احتیاطی جزئی یا شاید به دلیل بازی کودکان اتفاق می افتد.
به یاد بیاورید زمانی که همه سعی می کردند علت مرگ را مهار کنند!
لحظه ای که همه یک سطل آب در دست دارند یا صدای ناله از خانه ها به گوش می رسد که خاکستر شده است….
در عوض، این درسی است برای همه که بدانند تصادفات هرگز خبرساز نمی شوند
بله، لحظه ای را به یاد بیاورید که آتش نشانان با تمام وجود تلاش می کنند با مشکلات و خطرات غیرقابل تصور و نادیده گرفتن جان خود، همنوع خود را نجات دهند. لحظات زندگی و مرگ؛ گاهی زوزه می کشد و گاهی فقط سکوت مرگبار.
آتش نشانان سعی می کنند شعله های مرگ را گسترش ندهند و در این راه از جان خود می‌گذرند.