طراحان یک آمفی تئاتر در کانادا قابلیت جدیدی برای هماهنگی با اجراهای مختلف هنری در نظر گرفتهاند.
مهم‌ترین ویژگی جدید طرح فوق تغییر ماهیت کلی یک آمفی تئاتر با طراحی داخلی و المان‌های الحاقی آن به شمار می‌رود. زیرساخت‌هایی که ظاهر مکان را به کلی تغییر داده و تا حدودی از نمونه‌های مشابه خود فاصله گرفته است. این تغییرات به ویژه در نحوه نورپردازی سالن قابل مشاهده است.
با تقسیم بندی صندلی‌ها به دو ردیف بهترین شرایط برای ورود، خروج، و زاویه دید را برای عموم ایجاد می‌کند. لازم به ذکر است که فرم هر جایگاه با فرم طراحی و صفحات نورانی دیوارها بر اساس یک الگو شکل گرفته است.
در طراحی پلان نهایی 12 ردیف صندلی‌ها بالکن بالا حذف شده‌اند تا فضایی گسترده به منظور زاویه دید مناسب و ایجاد آکوستیک مورد نظر برای فضا ایجاد شود. این تغییرات باعث شده تا هندسه مناسبی به فضا داده شود. هندسه ای که در پنل های نورانی هم به نمایش درآمده است. پشت پنل های کامپوزیت ردیف‌های لامپ‌های LED قرار گرفته تا موقع اجرای هر نمایش و کنسرت نور مورد نظر را در فضا ایجاد کند. این ویژگی باعث می‌شود تا از این آمفی تئاتر به عنوان فضایی چند منظوره استفاده شود و حسی دراماتیک را در حین اجرا به عموم منتقل کند.
