منصور طبیب‌زاده که نمایشگاه آثارش در گالری آس تهران برای دو هفته دیگر تمدید شده است، از ویژگی‌های هنری مجسمه‌هایش گفت.
نمایشگاه مجسمه‌های منصور طبیب‌زاده با عنوان «ماکزیمال» با استفاده از انواع چوب‌هایی که از اقلیم‌های مختلف ایران به دست آمده، هم اکنون در گالری آس تهران برپاست.
طبیب‌زاده متولد 1333 و فارغ التحصیل دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران و مدرس هنرهای تجسمی در دانشکده‌های هنر کشور است. این هنرمند، سابقه برگزاری 14 نمایشگاه انفرادی و بیش از 40 نمایشگاه گروهی داخلی و خارجی را دارد.
بخیه چوب‌ها به‌هم
این هنرمند مجسه‌ساز در مورد نمایشگاه «ماکزیمال» در گالری آس تهران گفت: «در این نمایشگاه، تعداد 15 اثر را به نمایش گذاشته‌ام که محصول حدود چهار الی پنج سال اخیر کار است. با توجه به اینکه کارهای من هم به لحاظ نوع تکنیک و هم نوع ساختار از ویژگی‌هایی دارد که بسیار کاربر و زمان‌بر است؛ بنابراین دوره‌های طولانی زمان می‌برد تا مجموعه‌ای برای یک نمایشگاه فراهم شود. به همین دلیل، بین نمایشگاه‌های من یک مقدار فاصله‌ها طولانی می‌افتد. ولی خُب از لحاظ کیفی شاید اتفاقات خاصی بیافتد که در نوع خودش منحصر به فرد است.»
او در مورد سبک فردی در خلق مجسمه‌های نمایشگاه «ماکزیمال» گفت: «من در طول زمان، با کار مداوم و تجاربی که در زمینه تکنیک و مطالعاتی که داشتم، آرام آرام سبک فردی کار خودم را شکل دادم. به نظر من هر هنرمند واقعی باید در طول مسیر کارش به این مرحله برسد که بتواند آن استایل و سبک فردی‌اش را شکل بدهد. به همین دلیل در مسیر کار من، آن ساختار و سبک فردی را که شکل دادم دارای ویژگی‌هایی است و آن این است که کار ترکیبی از مجموعه قطعات متنوع چوب است که اینها با همدیگر چفت و جور و بخیه می‌شوند و درواقع فرم را می‌سازند.»
ورود عنصر رنگ به مجسمه
طبیب‌زاده در ادامه اظهار داشت: «به طور مثال ممکن است در یک اثر من چیزی درحدود دو یا سه هزار قطعه چوب وجود داشته باشد که مثل پازل البته با تکنیک ویژه‌ای با همدیگر چفت و جور می‌شوند؛ بنابر اتفاقی که می‌افتد هم بافت ویژه‌ای ایجاد می‌شود. یعنی رابطه‌ای بین تکنیک و معنا وجود دارد و هم اینکه برای اولین بار شاید رنگ و تنوع رنگی وارد مجسه می‌شود، رنگی که به عنوان یک عنصر ثانوی معمولاً در نقاشی مطرح می‌شود این بار در اشکال حجمی و در مجسمه و در واقع یک واریاسیون و تونالیت‌های رنگی خاصی را ایجاد کرده است.»
او افزود: «ما در اینجا با دو ویژگی مواجه هستیم؛ یکی بحث بافت ویژه کار و دیگری بحث عنصر رنگ است. یک نکته دیگر که در نوع خودش کاملاً تازگی دارد، استفاده از آن چیزی است که در تاریخ هنرهای تجمسی ما وجود داشته و آن تکنیک معرق است. هنرمندان از معرق بیشتر در سطوح دو بعدی و به شکل تزئینی از آن استفاده کرده‌اند؛ درواقع من تکنیک معرق را به این شیوه برای اولین بار وارد حجم کردم؛ منتهی در شکل و با بیان معاصر آن.»
انتزاع در فرم‌های انسانی و حیوانی
طبیب‌زاده در مورد فیگور آثار خود در نمایشگاه «ماکزیمال» در گالری آس گفت: «اصولاً من هنرمندی فیگوراتیو هستم، نوع کاری که انجام داده‌ام ساختار مشحون فضاهای انتراعی است و در جزئیات کارهای من انواع پتانسیل‌های انتراعی وجود دارد ولی من ترجیح دادم که اینها در یک قالب آشنا و بیشتر در قالب فرم‌های انسانی و حیوان ارائه بشوند.»
او در مورد فیگور اسب در این نمایشگاه گفت: «اسب یک گونه حیوانی است که من بسیار به لحاظ فرم، آن را دوست دارم و فرم بسیار زیبایی دارد. خصوصیت این حیوان هم در طول تاریخ رابطه آن با انسان زنده و ارگانیکی بوده است و برای من جنبه سمبلیک دارد.»
طبیب‌زاده در پایان اظهار داشت: «در اینجا لازم می‌دانم که از هنرمندان، هنرشناسان و بخصوص مدیران فرهنگی دعوت کنم که بیایند و این نمایشگاه را ببینند؛ شاید در این نمایشگاه، اتفاق خاصی افتاده باشد که در نمایشگاه‌های دیگر ندیده باشند.»
