سه نسل از هنرمندان ایرانی در ۳ گالری تهران / نگاهی به افتتاح ۵ نمایشگاه جدید
گالری‌های اثر، هما و ماه، دی و لاله از جمعه ۲۴ در کنار تعداد دیگری از گالری‌های تهران مرداد میزبان نمایشگاه‌های جدید خود شدند.
سرویس تجسمی هنرآنلاین: جمعه ۲۴مرداد ماه و در ادامه تعطیلی تابستانه بیشتر گالری‌های تهران ۱۱ نمایشگاه جدید افتتاح شدند و در این میان تعدادی از گالری‌ها هم این هفته میزبان نمایشگاه‌های گروهی بودند. درادامه نگاهی به ۵ نمایشگاهی که روز گذشته در گالری‌های اثر، هما و ماه، دی و لاله برپا شدند انداخته‌ایم.
چشم اندازهای مینیاتوری مهران دانایی در گالری اثر
مهران دانایی در مجموعه نقاشی‌هایی که در گالری اثر به نمایش درآورده چشم اندازهایی وسیع را، اما در اندازه‌هایی بسیار کوچک به مخاطب ارائه می‌کند. چشم اندازهای او اغلب طبیعی‌اند و به سادگی به دوبخش زمین و آسمان تقسیم می‌شوند تا دغدغه‌های هنرمند را در نگرش گزینشی‌اش به نوعی بیان عاطفی و ذهنی برساند. آثار او مینیاتورهایی متشکل از چشم اندازهای طبیعی است که بیشتر از هرچیز به ویژگی‌های فضایی و اتمسفر توجه دارند و به هیچ وجه در ساخت و سازهای واقع‌گرایانه و بازنمایی بخشی از طبیعت محدود نمی‌شوند.
دانایی در آزمون مینیاتوریزه کردن طبیعت در پی این کشف است که آیا مقیاس کوچک آثارش محدودشدن چشم انداز‌ها را هم به دنبال خواهد داشت ویا به طریقی که او دنبال می‌کند می‌توان کالبد حقیقی آن‌ها را در عین مختصر بودن همچنان حفظ و بازیابی کرد. او در جستجوی این کارکرد همچنان ترکیب بندی‌هایش را به بیان کلیت و وسعت عناصر طبیعی پیوند می‌زند و فارغ از اندازه‌ها، گستره‌ای از چشم اندازهای طبیعی را دنبال می‌کند که عظمتشان بیش از آنکه درابعاد اثر معنی بیابند در عمق آثار نمود پیدا می‌کنند. دانایی این عمق بخشیدن به چشم انداز‌ها را از جهات متفاوتی پی می‌گیرد. رعایت پلان بندی‌های رنگی، وضوح یا عدم وضوح کامل عناصر در فواصل مختلف از جمله کارکردهایی است که او برای عمق دادن به چشم انداز‌هایش از آن‌ها استفاده می‌کند.
“از رده خارج شدگی” در گالری هما
ارسیا مقدم در مجموعه نقاشی‌هایش با عنوان “از رده خارج شدگی” فضایی را می‌سازد که شاید در میان تمام نقاشی‌هایی که این روز‌ها با مضمون‌هایی مشابه شاهد هستیم نزدیک‌ترین تصاویر از زندگی شهری را پیش روی مخاطب قرار می‌دهد. مقدم به خوبی دریافته که پیش از هرچیز ترکیب بندی اثارش خواهند بود که در القای آشفتگی و نابه سامانی محیط‌های شهری نقش اصلی را ایفا خواهند کرد. او تابلو‌هایش را پر از اجزا و عناصری می‌کند که به صورت روزمره شاید در هر شهری از دنیا بشود نظایرش را پیدا کرد. اتوبوس‌ها، پیادرو کنار خیابان، میدان شهر با مجسمه‌ای در آن، پلی بر روی رودخانه، ازدحام آدم‌ها در ساحل دریا، آلاچیقی در محوطه خصوصی یک خانه، پنجره ساختمان روبه رو و بیشمار اجزای دیگر در نقاشی او آنچنان در دل هم رفته‌اند که امکان تعیین محدوده هریک از آن‌ها دیگر امری غیرممکن به نظر می‌رسد. همین ترکیب بندی‌ها است که نقاشی‌های او را تا این اندازه به آنچه همه روزه در زندگی شهری می‌بینیم شبیه کرده است.
مقدم عناصر تابلو‌هایش را به وضوح با آشفتگی و البته در ترکیبی آزاردهنده نقاشی می‌کند. چنان به نظر می‌رسد که در نقاشی‌های او همه چیز از ادوات صنعتی و ساخته دست بشر تا عناصر طبیعی تنها و تنها بخشی از مصرف روزانه مردمانی را شکل می‌دهد که به طرزی مضحک و بی‌معنی در این فضا سرگردان و بلاتکلیف‌اند. مقدم از عناصری که در آثارش به تصویرکشیده با عنوان خرت و پرت‌ها یاد می‌کند.
نمایش آثار نقاشان معاصر ایران در گالری لاله
نمایشگاه گروهی نقاشان معاصر گیلان با ارائه آثار ۳۵ هنرمند از سه نسل، قصد دارد تا تصویری از گرایش‌های مختلف هنری آن‌ها پیش روی مخاطب بگذارد. نکته جالب توجهی که از مشاهده آثار این نمایشگاه به ذهن می‌رسد این است که با وجود بالیدن این هنرمندان در خطه‌ای که به زیبایی‌های طبیعی‌اش شهرت دارد، شیوه‌های نقاشی طبیعت گرایانه و بازنمایی طبیعت سهم بسیار کمی در میان این آثار دارد. این ویژگی حتی در آثار نسل‌های پیشین نیز مصداق دارد و برای مثال می‌توان از حسین محجوبی، فاطمه روشن ضمیرف محمدتقی مرتاض هجری، خسرو روشن، کریم نصر، نعمت لاله‌ای و پرویز روزبه یاد کرد که آثارشان در عین حال که گوشه چشمی به طبیعت این خطه و زیبایی‌های آن دارد ولی هریک به زبان بصری ویژه و منحصر به فرد نیز مجهز است که بازگوکننده گرایش به شیوه‌های شخصی بیان هنری در نزد این هنرمندان است.
در این نمایشگاه شاهد طیف‌های بسیار متنوعی از هنرمندان هستیم که عمده‌ترین آن‌ها را نیز ذهنیت گرایی‌های مدرنیستی و تصویرسازی‌های مبتنی بر دریافت‌های حسی خالقانشان تشکیل می‌دهد. گرایش فیگوراتیو هم بخشی از آثار این نمایشگاه را دربرمی گیرد که البته هریک بازهم با ویژگی‌های بصری مختص به خود آثار این هنرمندان را از یکدیگر تفکیک می‌کنند.
نقاشی‌های سه نسل از هنرمندان ایرانی در گالری ماه
گالری ماه که از روز جمعه ۲۴ مرداد میزبان ششمین نمایشگاه تابستانه خود شده آثار هنرمندان سه نسل ایران را در کنار هم قرار داده است. نمایش آثاری از بزرگان نقاشی ایران همچون مسعود عربشاهی، حسین زنده رودی و ناصر اویسی در کنار هنرمندانی از نسل‌های بعد‌تر، اگرچه رویداد بی‌سابقه‌ای نیست و پیش از این هم شاهد چنین نمایشگاه‌هایی بوده‌ایم، اما همچنان لطف خودش را دارد به ویژه که در این مجموعه شاهد آثار کمتر دیده شده از بعضی هنرمندان نسل‌های گذشته هستیم که به خودی خود جذاب و دیدنی است.
ارائه آثار هنرمندانی از چند نسل این رویداد را به نمایشی متنوع و پربار تبدیل کرده که فضا را برای بهره‌مندی سلایق مختلف هنری فراهم می‌کند. مجموعه پیش رو که گرایش‌های مختلفی از اثار نقاشی ایران را پوشش می‌دهد، علاوه بر نمایش نمونه‌هایی از دهه‌های پیشین از جمله آثار منتسب به مکتب سقاخانه در دهه ۴۰ و ۵۰ شمسی، همچنین آثاری از پیشگامان مدرنیسم در ایران، نقاشی‌هایی از هنرمندان نسل‌های میانی و هنرمندان شناخته شده نسل جدید را نیز در برمی گیرد. نمایش آثار تعدای از شناخته‌شده‌ترین هنرمندان ایرانی در این نمایشگاه، نظر‌ها را بیش از پیش به این مجموعه جلب می‌کند.
“از گذشته تا فردا” در گالری دی
نمایشگاه “از گذشته تا فردا” هم که نمایشگاهی گروهی از هنرمندان نقاش و مجسمه ساز ایرانی است از جمعه ۲۴ مرداد میزبان بیش از ۵۰ اثر مجسمه و نقاشی شامل آثار پیشکسوتان و هنرمندان جوان‌تر شده است.
“از گذشته تا فردا” امسال نیز با نمایش نقاشی‌ها و مجسمه‌هایی از نسل‌های گوناگون وارد ششمین دوره خود شده است تا برخلاف حجم بسیار زیاد رویدادهای هنری در پاییز و زمستان، بازار هنر را در گرم‌ترین ماه‌های سال رونق بخشد. گالری دی این آثار را از سه مجموعه‌دار گردآوری کرده و در ششمین دوره این نمایشگاه فرصت تازه‌ای را برای تماشا و خرید آثار منحصر به فرد هنرمندان شناخته شده ایرانی ایجاد می‌کند.
شاید ویژگی اصلی این نمایشگاه نسبت به مجموعه‌های مشابه وجود آثاری از شاخه‌های مختلف چون نقاشی، مجسمه، طراحی و تصویرسازی است که موجب شده تنوع زیادی بر فضای نمایشگاه حاکم و باردید کنندگان با طیف‌هایی متعدد از آثار تجسمی روبرو شوند.
منبع خبر: هنرآنلاین
