خلاصه:
ورزشهای رزمی شاخهای از دنیای بسیار بزرگ و سراسر شگفتی ورزش است. افراد علاقه مند به این رشته ورزشی و همچنین کسانی که به سراغ این شاخه از ورزش میروند دارای انگیزههای متفاوتی هستند. انجام هنرهای رزمی علاوه بر اینکه موجب حفظ سلامت و تناسب اندام در بدن میشود. برای مواردی مانند دفاع شخصی و آمادگی جسمانی برای مواجه شدن با تهدیدات جدی بسیار مناسب است.
ورزشهای رزمی چیست
ورزشهای رزمی شاخهای از دنیای بسیار بزرگ و سراسر شگفتی ورزش است. افراد علاقهمند به این رشته و همچنین کسانی که به سراغ این شاخه از ورزش میروند دارای انگیزههای متفاوتی هستند. انجام هنرهای رزمی علاوه بر اینکه موجب حفظ سلامت و تناسب اندام در بدن میشود. برای مواردی مانند دفاع شخصی و آمادگی جسمانی برای مواجه شدن با تهدیدات جدی بسیار مناسب است. بسیاری ازجوانان ما به دلیل ظرافت حرکات نمایشی در هنرهای رزمی و همچنین نمایش قدرت در عین هماهنگی بدن، به این شاخه ورزشی تمایل پیدا میکنند. علاوه بر آن تسلط برخی از بازیگران معروف حاضر در سینمای جهان به این رشته، علاقه به ورزشهای رزمی را در تاروپود عاشقان عرصه سینما گنجانده است. میتوان گفت که این رشته ورزشی بسیار سرگرمکننده بوده و بسیاری از افراد برای تنوع در زندگی روزمره خود به سراغ هنرهای رزمی میروند.
انجام ورزشهای رزمی موجب حفظ سلامت و تناسب اندام میشود
تاریخچه ورزشهای رزمی
ریشه ورزشهای رزمی و هنرهای رزمی مادر از قبیل ووشو، کونگفو، تکواندو و سیلات به رشتههای رزمی شرق آسیا باز میگردد و پس از آن شاخههای جدیدی مانند بوکس، ساواته و پانکریشن در غرب رایج شده و به شاخه هنرهای رزمی اضافه شد. لازم به ذکر است که هنرهای رزمی به سه شاخه مسلح، بی سلاح و (مسلح و بی سلاح) تقسیم میشود و مهارتهایی مانند تیراندازی با کمان، شمشیر زنی و مبارزه با نیزه در این حوزه قرار میگیرند. ورزشهای رزمی که دفاع شخصی با استفاده از دست و یا پا انجام میشود در شاخه هنرهای رزمی بیسلاح قرار میگیرد که کاراته، جودو، تکواندو و… در این شاخه قرار دارند. میتوان گفت که بخشی از تکنیکهای ورزشهای رزمی بسیار شبیه به هم هستند و تنها در برخی نکات با یکدیگر تفاوت دارند. مهمترین اصلی که هنرهای مختلف رزمی به خصوص شاخه هنرهای رزمی شرق آسیا را به یکدیگر پیوند میدهد، پیروی از مکتب آئین بودایی دائو و ذن است. در بسیاری از آثار سینمایی که در آن از تکنیکهای رزمی استفاده شده است دیدهایم که سیر داستان به گونهای پیشرفته است که قهرمانان رزمیکار علاوه بر انجام تکنیکها و مبارزات رزمی، در بسیاری از سکانسها در حال تمرکز برای تقویت وضعیت ذهنی و معنوی خود هستند. ورزشهای رزمی، تاکید بسیاری بر یکپارچه شدن ذهن و بدن دارد و رزمیکاران موفق پس از تجربه و تمرینهای بسیار قادر به کنترل و هماهنگ کردن بدن خود با استفاده از قدرت ذهن هستند. در دهههای اخیر شاهد محبوبیت و افزایش طرفداران ورزشهای رزمی در جهان بودیم و در سال 1964 هنررزمی جودو و در سال 2000 نیز تکواندو به مسابقات المپیک افزوده شدند. در ابتدای قرن 21 نیز ورزشی که برگرفته از چندین شاخه رزمی، به نام ام ام ای ابداع شد و فنون به کار رفته در این نوع ورزش شامل تکنیک رشتههای مختلف رزمی میباشد.
مبارزه بوکس در یونان باستان
انواع مدال در ورزشهای رزمی
میتوان گفت که ارائه مدالهای ورزشی به قهرمانان از زمان مسابقات المپیک مدرن آغاز شد. نخستین مسابقه المپیک مدرن در سال 1896 آغاز شد و به برندگان مسابقه برای اولین بار مدالهای قهرمانی اهدا شد. در حال حاضر مدالهای قهرمانی متعلق به سه نفر برتر مسابقه است که به ترتیب به نفر اول مدال طلا، نفر دوم نقره و نفر سوم مدال برنز اهدا میشود. در اولین مسابقه المپیک تنها دو نوع مدال ساخته شده بود که به نفر اول مسابقه نقره و به نفر دوم مدال مسی اهدا شد. رسم اهدای مدل به روش امروزی (اهدای مدال طلا، نقره و برنز) از سال 1904 آغاز شده و تاکنون تغییر نکرده است. در حال حاضر اهدای مدال تنها به قهرمانان مسابقه المپیک محدود نمیشود و بسیاری از مسابقات ورزشی در سراسر جهان به نفرات برتر مدال اهدا میکنند. هماکنون بسیاری از باشگاههای ورزشی و مسابقات محلی برای تعیین نفرات برتر، مدال سفارش میدهند. بسیاری از شاخههای ورزشهای رزمی نیز همانند سایر رشتههای ورزشی دارای مدالهای مخصوص به خود هستند و مسئولان برگزاری مسابقات ورزشهای رزمی میتوانند به راحتی آن را سفارش داده و خریداری کنند.
ورزشهای رزمی نیز همانند سایر رشتههای ورزشی دار ای مدالهای مخصوص به خود هستند
جنس مدالهای ورزشی و هزینه ساخت آن
میتوان گفت که مدالهای قهرمانی حتی مدالهایی که برای مسابقات المپیک ساخته میشوند جنس مواد به کار رفته در ساختشان برخلاف اسمشان است. به عنوان مثال مدالهای طلای ساخته شده برای نفرات اول مسابقات المپیک 500 گرم وزن داشته و عمدتا از نقره ساخته شدهاند و فقط در آنها از 6 گرم طلا استفاده شده است. مسلما این قضیه شامل ورزشهای رزمی نیز میشود و میتوان گفت که مدالهای ساخته شده برای تمامی ورزشها از جنس طلا نیست. در گذشته برای ساخت مدالهای المپیک واقعا از طلای جامد استفاده میشد و آخرین مدال طلای واقعی در سال 1912 اهدا شد. کمیته سازمان دهنده دهکده المپیک وظیفه تعیین ترکیبات به کار رفته در جنس مدال و طراحی آن را بر عهده دارند. مدالهای طلا و نقره دارای 92.5 درصد نقره هستند و مدال طلا باید با 6 گرم از روکش طلا پوشانده شود. همچنین تمام مدالهای المپیک باید 3 میلیتر ضخامت و 60 میلیمتر قطر داشته باشند. و سومین مدال المپیک یعنی مدال برنز نیز از جنس آلیاژ مس و قلع یا همان برنز است. میتوان گفت که واقعیترین مدال طلا متعلق به برندگان جایزه نوبل و کنگرهاست. پیش از سال 1980 مدالهای برندگان جایزه نوبل از 23 قیراط طلا ساخته شده بود و در حال حاضر این مدالها از 18 قیراط طلا ساخته شدهاند که پوشش طلای24 قیراطی دارند. هماکنون مدالهای ورزشی از تنوع و کیفیتهای مختلفی برخوردارند و خریداران میتوانند مدال مورد نظر خود را بر اساس جنس، حکاکی روی مدال، اندازه و وزن آن و همچنین درجه روشنی رنگ و یا براق بودن خریداری کنند. از جمله مدالهای شاخه ورزشهای رزمی میتوان به مدال کیک بوکسینگ با کد k1، مدال کاراته با کدk2، مدال کاراته کدk6 ، مدل ووشو با کد k11 و …. اشاره کرد.