گالری‌های تهران، دومین جمعه اسفندماه به استقبال افتتاح نمایشگاه‌های تازه رفتند. از این میان گشایش ۷ نمایشگاه تجسمی را با هم مرور می‌کنیم.
آقای مطیع و دگردیسی
جمعه ۸ اسفندماه هر دو گالری ۳ و ۴ اعتماد میزبان آثار مهرداد محب‌علی بود. در گالری اعتماد ۳ مجموعه نقاشی “آقای مطیع (یا آقای مفعولی ۲)” به نمایش گذاشت شده است. نقاشی‌هایی به همان سبک و سیاق تکنیکی آثار قبلی محب‌علی، با صحنهپردازیهای وسیع و پر جمعیت که فضایی غریب را به تصویر میکشند. آنچه در این مجموعه بیش از هرچیز به چشم میآید آدمهایی نگران و منتظر است، آدمهایی که به فضای بیرونی تابلو چشم دوختهاند؛ جایی که ممکن است من یا شمای مخاطب ایستاده باشیم و از خود بپرسیم این آدمها چرا اینگونه با وحشت به جهان بیرون تابلو مینگرند. به نظر میرسد آن‌ها از آنچه در دنیای ما میگذرد بیم دارند و البته از فضایی که در آن قرار ارند نیز راه گریزی ندارند. آن‌ها در مخمصهای گرفتار شدهاند که نمیدانیم چیست.
گالری شماره چهار اعتماد اما میزبان نوع دیگری از از اثار مهرداد محب‌علی است. تابلویی که سرتاسر بومهای آن به وسیله تکههای کوچک و منظم نان لواش پوشیده شده است. روی هر تابلو تصوایری از آدمهای حقیقی و بیشتر تاریخی کشیده شده است و فراخور هر شخصیت عنصری مثل میوه، مداد، سکه، و چیزهای دیگر روی تابلو چسبانده شده است. همانطور که از نام این مجموعه یعنی “دگردیسی” پیداست نوعی تغییر ماهیت در شخصیتها رخ داده است. آن‌ها همگی با این شکل از بیان به وسیله محب‌علی به ماهیت اصلی خود نزدیک شدهاند و در واقع به نمایش شخصیت اصلی خود مشغولند.
قدرت در گالری نیاوران
گالری فرهنگسرای نیاوران این هفته نمایشگاه جدید خود را با نمایش مجموعهای از مجسمه‌های مسعود اخوانجم آغاز کرد. نمایش از آثاری در ابعاد بزرگ و ساخته شده است.
این مجموعه نمایشگر نمادهایی از قدرت است. نمادهایی که قرنهاست به عنوان سمبل نیروی بی‌پایان شناخته می‌شود و در فرهنگهای مختلف از میان عناصر طبیعی انتخاب شده است. عقاب، شیر و گاو نر از جمله حیواناتی هستند که بشر از هزاران سال قبل تاکنون آن‌ها را به عنوان حداکثر قدرت جسمانی میشناسد و اخوانجم نیز آن‌ها را در فضایی فیگوراتیو انتزاعی خلق کرده است.
با این حال نگاه این مجموعه مجسمه به قدرت به همین جا ختم نمیشود، مجسمه‌ساز به نیروهای دیگری نیز چشم دارد، نیروهایی مانند نیروی تفکر، نیروی اجتماع و قدرت عشق که در روزگار کنونی بیش از زور بازو به کار بشر میآیند هرچند انسان معاصر با عقبگرد به دوران تاریک جهل ممکن است آن‌ها را فراموش کرده باشد. از این منظر، گروه دوم آثار اخوان جم به نقد قدرت در معنای اولیه آن میپردازد و به مخاطب میگوید که تنها به یک وجه از قدرت نمیتوان بسنده کرد.
حلقه وصل خوشنویسان در ترانه باران
اسفندیار ستارپور، محمد شهبازی و رضا صفر‌پور که هر سه از استادان انجمن خوشنویسان هستند چهارمین نمایشگاه گروهی خود را در گالری ترانه باران برپا کردند.
این گروه که حلقه وصل نام دارد در طول سالهای گذشته نمایشگاه‌هایی با این نام گذاشته بودند که به دلیل کیفیت بالا و تنوع آثارشان مورد توجه قرار گرفته بود. دیشب هم خیل زیادی از استادان انجمن و دوستداران خوشنویسی جمع شده بودند تا آخرین آثار این گروه اساتید را به تماشا بنشینند. کیفیت بالای خط و نحوهٔ ارائهٔ مناسب و نو بودن کار‌ها در کنار بی‌حاشیه بودن هر سه استاد باعث شده بود تا همهٔ جریانات خوشنویسی از این نمایشگاه دیدن کنند.
سهم هر یک از این استادان بنام در این مجموعه، ۱۰ اثر است و اثری مشترک برای نخستین بار توسط هر سه استاد تحریر شده به نام حلقه وصل خوشنویسان است و نمادی برای همدلی بیشتر بین خوشنویسان. گر چه یکی کتابت نویس است و دیگری به شیوه امروزی و دیگری قدمایی نویس. اما فصل مشترکی باعث شده تا این سه بهم پیوند بخورند و این باعث سربلندی جماعت خوشنویسی است که دیرگاهی اختلافات درونی دارند.
رضا صفری متولد سال ۴۷ است و به شیوه استاد خروش می‌نویسد و درجه استادی و درجه یک هنری خود را سال‌ها پیش اخذ کرده است. محمد شهبازی متولد ۱۳۴۶ که به گفته بیشتر استادان یکی از بهترین کسانی است که در احیای شیوهٔ قدما کوشیده و در کنار اخذ درجه استادی و درجه یک هنری در مسابقات بین المللی هم دارای مقام است. اسفندیار ستارپور که با نام و امضای عبداله بیشتر شناخته است شاگرد استاد امیرخانی بوده و مانند دو استاد دیگر درجه استادی و درجه یک هنری دارد. این نمایشگاه تا ۱۴ اسفند ماه در گالری ترانه باران ادامه دارد.
زیورآلات تکتم فاضل و بهرام دشتی‌نژاد
زیورآلات به نمایش درآمده در گالری گلستان هم عناصر و اجزای آشنای هنر ایران همچون اسلیمی‌ها، گل و مرغ، سرو و ده‌ها نماد دیگر هنر ایرانی را این بار در پیکری در هم بافته و یکپارچه به لحاظ تصویری گردهم می‌آورد و کالبدی دوباره به آن می‌بخشد. صرفنظر از اینکه هر کدام از این اجزا و عناصر از دل کدام شاخه هنری ایران مشتق شده در این نمایشگاه شاهد به سامان رسیدن فرمیک آن‌ها در قالبی نوین و چشم نواز هستیم که موجب شده روح کل حاکم بر هنر ایرانی در مجموعه باغ ایرانی تجلی و نمودی دوباره یافته و موفق شده بیننده‌اش را با فضایی آشنا و برانگیزاننده پیوند دهد.
ظرافت و کیفیت اجرایی بسیار بالا در محصول دست تکتم فاضل و بهرام دشتی‌نژاد شاید یکی از اصلیترین دلایل جذب مخاطب به این آثار است. تلاش این دو در حفظ دقت عمل در پرداخت اجرایی آثار در حقیقت یکی از وجوه شهودی هنر ایرانی که همان مستغرق شدن در کیفیت‌ها و تجلیات هنری سرزمینمان را یادآوری می‌کند و گویای دغدغه این هنرمندان در زنده نگه داشتن میراث تصویری پیشینیان در عین پرداخت و قالبی نو و دلنشین است.
ترنج، گل و مرغ، پنجره، ماه و انار از عناصری است که در ساخته‌های این هنرمندان بیشتر خودنمایی می‌کنند گاهی جنبه‌های داستان سرایی و روایت‌پردازی هم در اثارشان بروز می‌یابد، چنین نگرشی شاید می‌توانست محصولی متفاوت چون نقاشی و حجم هم به دنبال داشته باشد اما ظاهرا این دو هنرمند به این نتیجه رسیده‌اند که زیورآلات شاید به دلیل کاربردی بودن کالبد مناسب تری برای چنین چیدمانی می‌تواند باشد.
نقاشی و نگارگری در گالری شکوه
نمایشگاه نقاشی‌های لوئیزا افشان‌فر عصر جمعه هشتم اسفندماه در گالری شکوه افتتاح شد. در این مجموعه آثار گل و مرغ، لاکی، تذهیب، مینیاتور و قطعه بندی را در کنار نقاشی‌هایی به تماشا گذاشته شده که تلفیقی از المان‌های نقاشی ایرانی و عناصری از دنیای معاصراست.
هنرمند در این نمایشگاه مینیاتورهایی که اغلب به دوران صفویه تعلق دارند را منهدم کرده آن‌ها را سوزانده سپس بر روی مقوا کلاژ کرده است.
او که ابتدا با فعالیت در زمینه خوشنویسی به هنرهای اسلامی رو آورده است، در این نمایشگاه علاوه بر قطعه بندی خط‌های قدیمی و انتخاب حاشیه و تذهیب‌هایی که با آن‌ها همخوانی داشته باشند و از نظر تاریخی هم دوره باشند، خوشنویسی‌هایی با خط گلزار ارائه داده است که در آن از خط نستعلیق بهره گرفته است.
افشان فر با بهره گیری از رنگ‌های گیاهی چون روناس و پوست گردو نمایی قدیمی در کار‌هایش بوجود آورده است، او مقوا‌ها را در رنگ‌های گیاهی که قبل جوشانده و صاف کرده است خوابانده سپس در آن‌ها چروک ایجاد کرده و پس از آهار مهره کردن، خط‌ها را نوشته و آن‌ها را قدیمی کرده است.
پالت رنگی آثار افشان فر بیشتر رنگ‌هایی است که در نگارگری قدیمی ایران دیده می‌شود، او در این آثار از لاجورد برای نشان دادن شب و از طلای ۲۴ عیار برای نمایش روز بهره گرفته است.
مجسمه‌های پوشیدنی
نمایشگاه زیورآلات دست ساز شاگردان پرویز تناولی در گالری سیحون دو افتتاح شد. اعضای این گروه که “زرک” نام دارد بیش از یک سال در دوره کارگاه‌های جواهرسازی پرویز تناولی شرکت کرده و دوره‌های مختلف تئوری و عملی را برای ساخت زیورآلات گذراندند.
پرویز تناولی مجسمه‌ساز، نقاش، پژوهش‌گر و مجموعه‌دار شناخته شده‌ای است که بسیاری از مردم او را با مجموعه مجسمه‌های “هیچ” می‌شناسند. او با آموزش شاگردان و ایجاد گروه “زرک” سعی کرد تعریفی تازه از جواهرات و زیور آلات معاصر ارائه دهد و آن‌ها را به عنوان مجسمه‌های کوچکی که بدن انسان را محل ارایه خود قرار می‌دهند به مردم معرفی کند.
آثار ارائه‌شده در این نمایشگاه علاوه بر کیفیت هنری و ارزش خود به عنوان یک مجسمه٬ جنبه کاربردی نیز دارند و می‌توان از آن‌ها به عنوان زیورآلات تزیینی استفاده کرد و به همین دلیل عنوان مجسمه‌های پوشیدنی برای این آثار استفاده شده است.
منبع خبر : هنر آنلاین
