تندیس برجسته هنر پیچیده ای است که ویژگی های هنر دو بعدی و سه بعدی را در هم می آمیزد. نقشی که در سطح اجرا می شود مانند تصویری است که به وسیله یک سطح نگهداری می شود. از سوی دیگر حالت سه بعدی آن به شکل خاص به نمایش در می آید.

ساخت تندیس برجسته به زمان هنرمندان اولیه رنسانس مانند دوناتلو می رسد که تصاویر خود را به صورت پرسپکتیوی اجرا می کردند. در مصر نیز از این نوع هنر در آثار باستانی دیده می شود.

انواع تندیس برجسته

برجسته بلند: به تندیس برجسته بلند آلتو-رلیو نیز می گویند. در این روش نقش های برجسته از سطح بیرون می آیند و سطح در پشت کار قرار می گیرد. این روش به اثر حالت آزادی و ایستادگی می دهد. در این هنر گاهی اشکال آنقدر از حجم خارج می شوند که گاهی به نظر می رسد به سطح اتصالی ندارند و تشخیض آن بسیار دشوار است.

کم برجسته: نام دیگر این روش باسو-ریلو است. در این روش نقش تا حدی از سطح بیرون می آید. چسم انداز اثر از جلوی کار به خوبی مشخص است.

برجسته فرو رفته: در این تکنیک، نقش تنها کمی از سطح بیرون است و عمق کمتری نسبت به تندیس کم برجسته دارد.

برجسته غرق شده: در این روش، نقش از روی سطح بلند نمی شود. از نظر فنی این تکنیک ساده ترین نوع نقش برجسته است. در این روش هنرمند ابتدا رئوس و خطوط کلی کار را روی سطح می کشد و سپس اطراف سطح را برش می دهد تا شکل اولیه در پس زمینه اجرا شود. پس از آن از روش های کنده کاری، منبت کاری و تراش استفاده می شود تا شکل کمی از سطح جدا شود. فرهنگ هایی مانند کلمبیا در گذشته از این روش برای بیان وقایع قهرمانانه و مجازی استفاده می کردند.

مشکلات روش تندیس برجسته

در این روش مشکل اصلی این است که فرم سه بعدی و روابط فضایی در یک عمق محدود شکل می گیرند، بنابراین برای دستیابی به اثر مورد نظر باید از افراد متخصص و حرفه ای استفاده نمود. علاوه بر این عمق محدود باعث می شود که نشان دادن روابط بین بخش های مختلف سخت باشد.

در تندیس هایی که برجستگی کم دارد، اجرای دقیق اثر برای هنرمند می تواند دشوار باشد زیرا باید از ساختارهای سه بعدی و مدل سازی سطح و با کمترین میزان نور استفاده کند. در این روش از انواع مهارت های حکاکی، منبت کاری، تراش و… استفاده می شود.

در این نوع تکنیک، تندیس کار باید به صورت تجربی کار کند و مرتبا جهت نور را تغییر دهد تا از پرسپکتیوهای مختلف استفاده کند. به همین دلیل این روش به صورت آزمایشی است و هیچ قاعده ثابتی ندارد.

تندیس برجسته در عصر مدرن

امروزه تندیس برجسته به صورت کوچکتر و به روش آثار دوناتلو یعنی برجسته بلند اجرا می شود تا با افزایش عمق و حس چشم انداز اثر بیشتری ایجاد کند.  به طور کلی این روش در طراحی داخلی و ایجاد نقاط مرکزی در اتاق ها، تزیین دیوار، سقف و گنبد نیز استفاده فراوان دارد. از این تکنیک دیگر تنها برای بیان نگاره های حماسی و وقایع مذهبی استفاده چندانی نمی شود و هنرمندان برای بیان مفهوم های مختلف از آن استفاده می کنند.

طراحی تندیس برجسته به نحوی است که قابلیت اجرای عقاید و ایده های مدرنیسم و امپرسیونیسم را دارد و به همین دلیل برخلاف خیلی از آثار ماهیت معاصر دارد.

مواد مورد استفاده در این تکنیک می تواند انواع سنگ ها به خصوص مرمر، چوب، گچ و.. که قابلیت تراش و کنده کاری دارد باشد اما در عصر حاضر از ماده ترکیبی چسب، گچ و رنگدانه طبیعی نیز برای ساخت استفاده می شود.

این ماده ترکیبی حجمی مانند سنگ های مرمر و تزئینی ایجاد می کند که انعطاف پذیری بالایی دارد می توان آن را قالب بندی نمود و به راحتی نیز رنگ کرد. علاوه بر این، ماده دارای رنگ های زیبا و ترک های مویی طبیعی است که به کار جلوه خاصی می دهد.

سفارش تندیس

برای سفارش تندیس برجسته می توان به سایت نوین تندیس مراجعه نمود. این سایت که تنها مرجع خرید آنلاین تندیس است به کمک هنرمندان خود، انواع تندیس های برجسته را برای موارد مختلفی از جمله دکوراسیون طراحی