گالری‌های؛ آن، طراحان آزاد، محسن، آرته، سیحون و راه ابریشم پارک لاله، شش گالری هستند که در گزارش این هفته گالریگردی به آن‌ها پرداختهایم.
آثار تازه بیژن بصیری در نگارستان آن
“نور” عنوان نمایشگاهی است که بیژن بصیری پس از نمایش آثارش در موزه هنرهای معاصر، این بار در نگارستان آن برگزار کرده است. در این نمایشگاه یک اثر حجم و دو چیدمان از بصیری به نمایش گذاشته است. بصیری در این آثار از نور سخن میگوید، نوری بیهمتا که زندگی میبخشد و به مغز جان میدهد. چیدمان‌‌های بصیری در فضایی اسطورهای خلق شدهاند و از مجموعههای “هرمس” و “آیینه خورشیدی” هستند. “آیینه خورشیدی” که بین سالهای ۱۹۸۸ تا ۲۰۱۵ ساخته شدهاند. این حجم‌ها در دو شکل دایره و مربع یا مربع مستطیل ساخته شدهاند و جنس آن‌ها از فولاد است. این آیینهها که فولاد صیقلی اما خراش خوردهای هستند به آن اشکالی شباهت دارند که از به هم زدن آب و انعکاس نور در این شکستگی، پدید میآیند. در واقع آنچه ضامن بقای این آینههاست نور است، بدون نور کافی آن‌ها همچون هر آینه دیگری دیده نخواهند شد گرچه آن‌ها بیش از آنکه ظاهر مخاطب را به او نشان دهند برخلاف آینههای واقعی میتوانند بازنمایی چالش‌ها، ایده‌ها و افکار درونی هر کسی باشند که به آن‌ها نگاه میکند. “هرمس” نیز در فاصله سالهای ۱۹۹۴ تا ۲۰۱۵ از آهن، سنگهای آتشفشانی، گرافیت و گرد مرمر ساخته شده است. این چیدمان از پایه‌های آهنی به ارتفاع ۲ متر تشکیل شده است که روی هر یک از آن‌ها حجمی به شکل تودهای از گدازه قرار دارد که تداعی‌کننده سرهای حیوانات و به ویژه هیولاهای ابتدایی مانند دایناسورهاست.
“گذر هراسی” در گالری طراحان آزاد
سمانه احمدی گردآورنده نمایشگاه گروهی “گذر هراسی” که آثاری از پرستو فروهر، رزیتا شرف‌جهان، ماندانا مقدم، کتایون کرمی، سیمین کرامتی، الهه مقدمی، شادی قدیریان، گوهر دشتی، صالح تسبیحی، پروین شکری، علیرضا نکویی، نسیم تقی‌پور، بهروز حشمت، نسیم گلی و نازنین خسرونیا را برای این نمایشگاه انتخاب کرده است حضور اجتماعی زنان را به عنوان مفهوم کلی پروژه خود انتخاب کرده است. موضوعی بحثبرانگیز اما تاریخی که نزدیک یک قرن است به موضوع هنر بدل شده است، هرچند در این فرصت یکصد ساله و با همه تغییراتی که به وجود آمده است سوالات اصلی همچنان باقی هستند و کسی به آن‌ها پاسخ نداده است. پاسخ ندادن به این سوال که زنان کجا به حقوق اجتماعی خود میرسند اما موجب شده است که همچنان سهم آن‌ها از حیات اجتماعی خشونت باشد. چه در شکل عیان آن مانند اسیدپاشی و چه در اشکال نهفته‌ترش مانند مزاحمت در یک تاکسی. هنرمندان در “گذر هراسی” به این سوالات پرداختهاند، آن‌ها را دوباره مطرح کرده‌اند و‌گاه در پی پاسخ به آن‌ها برآمدهاند و کوشیدهاند در نقاشی، چیدمان و ویدئوهای خود باز هم این پرسشها را بیان کنند.
شش روایت از “زمستان” در گالری محسن
مهرداد افسری “زمستان” را به عنوان فصل مشترک مجموعه عکس‌های خود و پنج هنرمند عکاس دیگر؛ علیرضا فانی، کیارنگ علایی، مهدی مقیمنژاد، مهدی عبدالکریمی و رامیار منوچهرزاده انتخاب کرده است. مجموعههای این نمایشگاه اما در نگاه اول ممکن است همگی درباره زمستان نباشد و به شکل مشخص تنها کیارنگ علایی و مهدی مقیمنژاد از فضای بصری و ملموس فصل زمستان در عکس‌های خود استفاده کرده‌اند. همین نکته نشان میدهد که زمستان نه به عنوان یک موضوع صرف بلکه به لحاظ مفهومی مورد نظر مهرداد افسری بوده است. او و سه هنرمند دیگر این نمایشگاه با حذف برف و مه و سرما در کارهای خود تلاش کرده‌اند تا آنچه برای ایشان معنای زمستان داشته است یا زمستان استعارهای از آن‌ها بوده است را به تصویر بکشند. در این میان نگاه علایی و مقیمنژاد نیز به زمستان خالی از جنبههای استعاری نیست، این دو مجموعه گرچه صحنههایی از زمستان را نشان میدهند اما جنبه مفهومی و استعاری آن‌ها همچنان حفظ شده است.
تاریخ از زبان شیرهای سنگی در گالری سیحون
همیشه عادت داشتهایم که که تاریخ را در کتاب و روی صفحات کاغذین بخوانیم، صادق ادهم اما تاریخ را به شیوهای دیگر اما باز هم با بهره‌گیری از کاغذ برای ما روایت کرده است. شیرهای سنگی او از پاپیه ماشه ساخته شدهاند و او با استفاده از جوهر و شیوه خالکوبی آن‌ها را مزین به نشانههایی کرده است که تاریخ صد و چندسال گذشته ایران را بازگو میکنند. شیرهایی که خود بخشی از تاریخ جنوب غرب ایران هستند و نمونه‌های واقعی آن‌ها یادبودی برای مرگ بزرگان بوده است و این بار به وسیله صادق ادهم چنان تغییر کرده و خالکوبی شدهاند که بتوانند جایگاه رفیع امیرکبیر، بی‌کفایتی احمد شاه، مکر مهد علیا و معلولیت توام با قدرت موجود در آغامحمد خان قاجار را بیان کنند. به لحاظ فرم ادهم در شیرهایی که ما به عنوان “شیرسنگی” میشناسیم تغییرات بسیاری داده است، او برای آن‌ها متناسب هر شخصیت سری جدید طراحی کرده است و با دادن حالت ایستاده یا نشسته به این شیر‌ها کوشیده است میزان قدرت آن‌ها را نشان دهد.
بودن در میان قاب در گالری آرته
شفق کلهر در مجموعه عکسهایش در گالری آرته، خود را در میان قابی قرار داده است تا به واسطه آن قاب بتواند روزمرگی‌های زنی که هم هنرمند است، هم مادر و هم همسر را به تصویر بکشد. او آینه را به عنوان قاب خود انتخاب کرده است، قابی که میتواند ابزاری برای خود‌شناسی باشد، خودی که این بار نه به تنهایی بلکه در کنار خانواده و اشیای خانه معنی میشود. تلاش کلهر در این مجموعه اما به نوعی بیان شخصی یا حدیث نفس محدود نمیشود، او فضای بسیاری را برای تنفس به مخاطب خود اختصاص داده است، عکس‌های او یک آلبوم خانوادگی که در گالری نمایش داده شده باشد نیستند، او این فرصت را به مخاطب میدهد که از منظر این عکس‌ها روزمرگی‌های زنان دیگر یا خودشان را نیز ببینند. فضاهایی که آدمی فرصتی برای بودن دارد و خوشیها و حسرتهایش را در آن سپری میکند.
کهریزک؛ پنجرهای رو به حیات در گالری راه ابریشم پارک لاله
آسایشگاه خیریه کهریزک نام آشنایی برای عکاسان ایرانی از گذشته تا حال بوده است و کمتر عکاسی را می‌توان پیدا کرد که تابه حال نامی از این مجموعه بزرگ خیریه نشنیده باشد. آسایشگاه خیریه کهریزک از بدو تأسیس آن در اوایل دهه ۵۰ مورد توجه عکاسان و همین‌طور فیلمسازان بسیاری قرار گرفته است. آنچه تابه حال از مجموعه کهریزک در غالب عکس نمایش پیدا کرده، صرفا به صورت مستند و مطبوعاتی بوده و کمتر در زمینه هنری برخورد تأثیرگذاری دیده شده است.
مهدی وثوق‌نیا کیوریتور نمایشگاه عکس “کهریزک پنجره رو به حیات” به همراه 27 عکاس حال روایتی هنری از این مکان را در گالری راه ابریشم پارک لاله ارائه کرده است.
عکس‌ها این نمایشگاه هم رنگی و هم سیاه و سفید با گرایش‌های مستند و هنری یا فاین آرت تهیه شدهاند. و نمایشگاه گردان در انتخاب آثار سعی کرده رویکرد “زندگی” در آثار دیده شود. با توجه به این‌که موضوع اصلی کاملا تلخ است، اما هنرمندان این نمایشگاه سعی کرده‌اند عکس‌ها در عین تلخی، لطافت نیز داشته باشند و بین لطافت و تلخی یک تعادل ایجاد شود.
در این نمایشگاه آثاری از ساناز الوندی، ارسلان امانتی، مهرداد امینی، مجتبی پناهی، حامد جابرها، مجید جهانبخش، زیبا خدایی، عرفان دادخواه، مهری رحیم زاده، مهدی رضاسلطانی، علی رنجبران، روزبه روزبهانی، پدرام سالمی، حامد سوداچی، آیین شاهرودی، نازنین طباطبایی یزدی، مسعود علی پوریان، فرزانه قدیانلو، هادی قیدی، سیاوش گراوند، میثم محفوظ، سحر مختاری، مهدی مرادپور، منصوره معتمدی، نغمه مقصودلو، فرهاد منطق و روشن نوروزی به نمایش درآمده است.
منبع خبر : هنرآنلاین
