عزتالله انتظامی آقای بازیگر ایران امروز 92 ساله شد.
شاید کسی فکر نمیکرد انتظامی بتواند در نقش مش حسن در فیلم “گاو” مهرجویی بدرخشد. او با بازی دراین فیلم ثابت کرد یکی از ستارههای درخشان سینمای ایران خواهد بود.
او از همان زمان و به صورت جدی در کنار تحصیل در رشته تئاتر و تدریس دردانشگاه، بازیگری را جدی گرفت و حاصل آن سالها حضور بر روی صحنه تئاتر و درخشش در فیلمهای بسیاری است.
بانو، جنگ نفت کشها، ناصرالدین شاه آکتور سینما، روز فرشته، روسری آبی، روز واقعه، خانهای روی آب، هامون، اجاره نشینها، گراندسینما، دیوانهای از قفس پرید، گاوخونی و بسیاری از آثار ناب سینمای ایران با حضور عزت اله انتظامی شکل گرفته است.
عزت سینمای ایران همچنان مشتاق حضور در سینماست، او با هنر زنده است و هنر به بودن او افتخار میکند. آقای بازیگر این روزها با این که به دلیل کهولت سن خیلی در محافل و مجامع حضور ندارد، اما با تمام این اوصاف اگر احساس کند که حضورش لازم است قطعاً حضور مییابد و هرگز خود را از هنر جدا نمیداند.
برای آقای بازیگر نوشتن آسان نیست و بسیاربرایش نوشتهاند، اما شاید زیباترین توصیف را ژان کلود کارییر، فیلمنامهنویس و بازیگر فرانسوی درباره او داشته باشد. کارییر در ابتدای کتاب “من عزتم، بچه سنگلج” شناختنامه عزتالله انتظامی، درباره او نوشت: هیچ دستوری برای ستاره شدن و ستاره ماندن وجود ندارد. باید دارای یک نگاه، یک حضور، جذابیتی آنی و چهرهای آشنا، حتا پیش از نخستین دیدار، بود. باید دارای یک دم، یک حس و تمام ویژگیهایی که لغت “روح” را معنی میکند، بود. باید دارای “روح” بود، همین. هر بازیگر مهمی، چه بخواهد چه نخواهد، آینهای است که ملتی خود را در آن مینگرد و شناسایی میکند، اما آینهای ماندگار، این آینهها، بر خلاف آینههای عادی جاودان هستند، حتا زمانی که ما دیگر در آنها نمینگریم.
منبع خبر